Ey Cennet...
yine takıldık kaldık zamansızlığa
gün gün olsaydı bari ucunda bir vurdumduymazlık karanlık çimliklendikçe, suyundan da koy der gibi doymak bilmez bir meçhul, umutsuzluk almış başını gidiyor güneşin ne suçu var gözlere perde inmişse eğer, esen yellere tutunmak bizimkisi rüzgarları zeval görsekte, can can derdine düşmüş deniyor her yolu, çıkmaz sokak şamarını vursa ne çare, bildiğini okuyor ruh ezberi mutlak güyalar çemberin de, aklı fikri ertesi bunu hallettide o eksik kaldı tek, huriye evet derken nuriye ret, işte durum bundan ibaret.. geldiğimiz nokta çarşaf çarşaf geri vites nasıl olmasın heves rüyamız da dahi göremediklerimiz ebedi hayalimiz gerçek olacak gibi sanki, ey cennet aç kapılarını sonuna kadar biz geldik gitmeye niyetimiz yok artık... (Berlin,29.08.2016) Talat Özgen |