Yazarım
Arada bir ilham gelir yazarım
Umutlara odaklanan göz benim. Ruhumdaki rüzgâr ile tozarım Şiirlere mana veren söz benim. Memleketin ufukları kapkara Şevki kaçtı kalemimin şu ara Gülemem ki duruyorken bu yara Yüreğimde yanıp duran köz benim. Çiçeklerde tanımıyor şu yazı Hepsi küstü alı, moru, beyazı Yollar yokuş, göremedik be düzü İçin için kederlenen öz benim. Rüzgâr bile ters taraftan esiyor Sapı benden balta olmuş kesiyor Her gün canlar şu toprağa düşüyor Kederinden çatık kaşlı yüz benim. Ahmet MORAN |