Kanı Emilen Masumiyet
Ağlamalıymışım
Kana boyanan her gülüşe, Uykusuzluğumu karanlığın pençesine bırakan güneşe, Hüzün şarkısıyla yakamozlanan yıldızlara, Yanmaya , yakmaya , Sana, bana... Ağlamalıymışım Ağlamalıymışsın Esrik bakışlarına neslimizin Solgun ve paslı hayallerine, Sıktıkça kin akan kalplerine, Vefasızlığa, azimsizliğe, Sana, bana, onlara... Ağlamalıymışsın Ağlamalıymış Papatyalar nazlı yapraklarıyla, Mor saçlarıyla menekşeler, Erguvanlar boyun eğerek, Kana bulanmış bahçelerde Zulme, acımasızlığa, Sana, bana, onlara, bize... Ağlamalıymış Açmıyorsa leylaklar yüzlerinde yetim çocukların, Uçurtmalar uçmuyorsa çocuk kalplerinde, Ağlıyorsa güller bülbülün hasretiyle, İnsanlık unutulduysa, sahillerde Ağlamalıydım, ağlamalıydın, ağlamalıydı... Çocuklar gülene kadar , Güvende hissedene kadar kızların, Çöplerden beslenen kalmayana, Müjdenin yiğitleri filiz verene kadar, Dua dua yepyeni bahara, Ağlamalıyız, ağlamalısınız, ağlamalılar. Unutma ey dost! Toprağa içirmeden gözyaşlarımızı, Kanı emilecek masumiyetin . |