KÜHEYLAN
Semanın kubbesi yok kudreti fevkalbeşer bir gülistan,
Mazarete ne hacet ölüm sirayet olur koşar göğe küheylan. Her nefes bize hikmeti hüda-i, hüdayı zikretmediğimiz her gün malayani, İmtihanımız dilimizi lâl etse dahi, kalbimizin lisanını duyar semavâti. Farz et karanlığın dehlizinde kaybettin yolunu, peki biter mi teselli? Safderûn kalbini karartıp pas rahiyası saçana gül kokmaz tecelli. Sukûnet uykusunun sütunlu bahçesinde arıyor gözlerim düşlerine tefsiri, Gülüşlerime yılların naftalin kokusu sindi fecir zamanı olacak dua’larımın tesiri. Güneşin dans ettiği bir çölde seyyahım nefsim bana tek rival, Adını hicran koyduğum bir yolculuğa çıktım yakındır visal, Cemreler düştü yüreğime, ruhumun uyanışı olacak bir risal... |