İstanbul Ağlamazmı
Yürüyorum İstanbul sokaklarında
Çekilmez oluyor hayat yokluğunda Dalgınım derin düşünceler aklımda Sen düşüyorsun tüm varlığıma Ve ben bitiyorum Ayasofya da Eyüp te yaşlı bir dilencinin Avuçları takılıyor gözlerime Gözlerim sızlıyor Yoksun Oysa her zerrem avuç açmış sana Dileniyorum istanbul sokaklarında Marmara beni çağırıyor kıyılarına Martılar isminle sesleniyor uzaklarda Vapurlar bekliyor gözlerini kabatașta Seni arıyorum İstanbul sokaklarında Zaman demlenirken dertlerimle Gözlerini buluyorum çayımın renginde Hayatın tadı kaçmış kız kulesinde Ellerini ararım Galata köprüsünde Bir yağmur başlar İstanbul sokaklarında İlk damlası gözlerimden Canımı acıtır oldu Gecenin güzel mehtabı Sen yoksun aah İstanbul ağlamazmı Hayalime düşersin İstanbul gibi Rüyalarımın şehri bildim gözlerini Özledim Bir meltem misali Saçımı okşayan ellerini Sevda sokağında kaybettim kendimi Yok hükmü yedim İstanbul’da Canımı arıyorum solunda Yarın lar son bulsun Hasreti bitir doğduğum koynunda |