SOĞUK BİR AKŞAMIN GÖZLERİNEoysa umut ekmiştim yüreğimin en gün görmemiş köşelerine ne zaman güneş güleç yüzünü o yana dönse kara peçeli bir bulut örttü yüzünü. neyin hesabını sorayım kaderime kendi hatalarımın bir bedeli olmalıydı elbet yalınayak koşmalar topuğumu kanatacaktı annemin bağırtıları kulaklarımda ayakkabılarını giy kızım ben her zaman olmam yanında derdi kim koruyacak masum düşlerini diye kulağıma küpe takardı pişmanlık giyinmek nemli gözlerime bu kadar yakışıyorsa eğer kan kaybından ölmek düşer bana. ne yani diyorum bazen sitemli sözlerimi bir köşeye kaldırıp vermeden almak Allaha mahsus çürük bir yüreğin kokusunu kime versem yüz çevirir yol kenarını tutmuşum, gelip geçen arabaların camlarını silmeye koşuyorum bakıyorlar biraz acıma var şoför koltuğunda biraz da bıkkınlık gülüp geçenler de.. yağmur yağıyor sürekli benim şehrime Karadenizin parçalı bulutlu sonbaharında doğmamın bedeli saçlarımdan ayaklarıma kadar ıslağım ayakkabılarım sürüklenmekten delik deşik var elbet benim de gidecek yerim sahipsiz bir dilenci değilim soğuk odamın camına tünemek yalnızlığın aynası kıldan dokunmuş örtüm batarken vücuduma inadına sarılırım var evet benim de bir evim sokak kapımın eşiği alışkın soğuk düşlerime çok bırakmışlığım var üzerine. durun bir sigaralık daha cümlelerim var aşka dair inanmanın bedeli dürüstlüğün asılmasıyla son buldu soğuk bir akşamın gözlerine son nefesini vermeden öyle bir bakışı vardı ki can evim kırık bir fanus gibi parça parça bu defa kararlıyım hem sigaradan hem aşktan sonsuza dek kaçmaya. Ayvazım DENİZ |
Hürmetler Deniz!