İblisle El Ele
Sen topraktan canavar yaratan iblis
Sen suyumu zehre çeviren simyacı Aldatmaya güdümlü bir tohum ekiyorsun yüz yıllardır Tüm aynalarda sinsice çoğalan ışıksız bir gök kuşağı Bakışlarımızdan borçlu muyuz acaba geçmişe Çirkin insanların kara yüreklerini sessizce büyüttüğü Belki en büyük suçumuz canavarlara kucak açtığımızdandı masumca Ve belki Güneşin tüm sıcağını yitirdiği gündü o Mağaralardan korkarak çıktığımız |