EY ÖLÜMEy Ölüm Okları bağrımda alev alev yanan Yaşama sevincini felce uğratan Hayata inancı körelten Milyonların katili ölüm Varmı bu dünyada seni tanımayan Sen en büyük ve son düşman Sevgiliyi sevdiğinden ayıran Kardeşleri koparan Arkada kalanı öldürmeyip yüreğinden vuran Varmı dünyada seni tanımayan Aniden çaldığında kapımızı Bastıracak bizi ölüm kaygısı Gelip çatınca ölüm uykusu Uçup gidecek anında bütün kuşkusu Ey ölüler vadisi ey ölüler diyarı Bağrında onbinlerce onbinleri saklayan Sen söyle Hani ölümün zehirli iğnesi nerede Hani ölümün kaygısı korkusu nerede Yaşıyan halâ bunu bilse de Şimdi artık hükmün yok bizde Ne korkun ne de kaygın kaldı içimizde Asiye |
Diye
Bir şey var
Anılarda
Ölmeyecek
olanlarda var
Ölmek
Ne güzel şey be
Her yıl
12 kere öldüm se
Tam tamına
Sekiz yüz kere ölmüşüm
Ölmüşüm
Ama yine yaşıyorum
saygılarımla