insan şeytanlaştikca kudurdu, insan oldugunu unuttu,
vampirlesti hep kan emdi, menfaatine öyle daldi gitti ki,
yaşamak zorunda oldugu dünyayı unuttu.
unuttugu o dünya an geldi onuda unuturken,
bakti ki, yaktigi kadar yaniyordu.
eyvah dedi ama iş isten geçmişti, o dünyada onu unuttu,
yine bir kurnazik peşinde ahlakinca,soytarilik yapip
haram sularda dünyayı kandirip,yeniden yeşertirim dedi,
elinde kaldı hile ve desisesi, artik testisindeki suda kurumustu.
dünyasız ve susus kaldigini anladı,
ama artik zamani zaten dolmuştu,
bir takla daha atarim, yine hile ve desiselerle kurtulurum derken,
ölümün tuzagina düşüverdîgini gördü,
soytariginin artik sonu gelmisti ,
son kez aldandigini gördü ama,
artik çok geç kaldı, yaşayacagi bu oda ebediyyen karanlik ,
icinde hayat denilen oksijenlerde yoktu..
ne yazık ki kan götürdü zulasinda , o kani içmeye mecburdu,
aynen biraktigi zulmün mecburiyetlerinde kendisinide bogdu..

Meral tice