Başı ve sonu olmayan bir hikaye yazmıştım kendimce
Ve , ben inanmıştım sâdece
Deliler gibi hemde...
En güzel hikâyemdin sen benim
Başı ve sonu olmayan...
Sen hiç bitmeyecek ve hep büyüyecek olandın düşlerimde
Bir kere düştün ya, hisliğime
Seni sarıp sarmaladı yüreğim, en kıymetliğine
Öyle sevilmiştin ki bu hikâyede
Varlığından önce, yokluğunu bulup sevmek istedi yüreğim,
Çünkü; yokluğunu dahi, kimselerin bulup sahiplenmesini istemedim...
Bu yüzdendi sana erken gelemeyip, bu kadar geç kalmışlığım
Seni çok severken, böyle göz göre göre, kaybetmişliğim
Yüreğimi ateşlere verip, tükenmez hasretliğinde, küllenmişliğim...

Bitmeyen hikâyemdin Sen Benim
Başını ve sonunu getiremediğim...

Gözlerinin kuytusundan demir alıp
Yüreğimi târifsiz mutluluklara devr-i âlem yaptıran...
Benzetmeler bulmaya kıyamadığım gülüşünün güzelliğinden
Duygularımı târifsiz hislere karıştıran...
Tutup ellerinden, o en masum yanı ile
İçinde gizlediği tertemiz saflığı ile
Biraz ürkek ve çekingen halleri ile
Hiç unutmadığı vefâsı ile
Bana çocukluğumu getirendin sen...
Biter mi bu hikâye hiç
Sen bende böyle kıymetliyken
Bitmez ki hiç...
En kıymetli hikâyemdin çünkü sen benim
Başı ve sonu olmayan...
Şimdi;
Nerde olursan ol
Kimde olursan ol
İstersen bir ömür ol
Bütün hikâyelerde,var yine sen ol
Elbet son bulacak birgün sevdiğim;
Kağıt bitecek, mürekkep tükenecek
Ve tüm hikâyelerin sonu gelecek...
İşte o zaman benim hikâyem okunacak sana
İki satırlık;
Gel diye sevmedim ki ben seni
Gittin diye u n u t a y ı m . . .
Öyle bir hikâye olacaktı ki bu
Kimselerin görmediği, bilmediği, hissetmediği...
En güzel hikâye
En kıymetli hikâye
Hayran kalacaktı herkez,
En çokta sen...
Ve sonsuza kadar sürüp gidecekti bu hayranlığın
Çünkü;
Bitmeyen en güzel hikâyemdin sen benim
Başı ve sonu olmayan...

Bekleyeceğim;
Sen, tüm hikâyeleri yaşayıp bitirene kadar
En son bizim hikâyemiz başlayana kadar
Sonsuza kadar...
Şimdilik hoşça kal...