FERÂĞ-I NEVÂZ"" Hangi iklimin çocuğusun sen Hangi mevsim devşirdi seni Sağnak kaçak toprağıma "" Seni seviyorum diyorum Ana rahminde çarmıha geriliyor Zifâfsız Meryem Beytü’llâhim’de Bir etek dolusu öksüzlükle taşlanıyor Riyâsız İsa Mukaddes bir acı gibi Duruyorsun mihrâbında can’ımın Unut günâhı Bir yara sevici gibi Usulca dokun Kabuğu irin sızdıran Yaralı berilerime Ki Tırnak diplerimde Çığlık çığlık Ahların uyur Ellerin diyorum Sevdiğim D’evrimci ellerin İhtilâlleri Tûfân-ı Kebir’de kulaç kulaç yüzdürüp Cûdi’de yetimler doğuran ellerin Ki Değdiği her yerde bir Sen büyütüyor Fatalist bir pankart açmayla Aşk’a Bir yalnızlık Aralık’ında Sarsak paytak yağmurlar vurduğunda Alnının kitâbelerine rıhlet eden efsâneye Karışmıştı biribirine Arza yeksân olmuştu rölyefler Silinmiş Okunmaz haldeydi hiyeroglifler Ben Sevdiğim Ben Elimin tersiyle iteleyip molozları Ve Yırtılan ayalarımla temizleyip alnını Kendimi yazdım kanımla Bana ayrılan kalanlığına Sadece beni yaşa Benimle yaşa Mitolojik avunmacalarıyla Aldırma Bu da geçip gider Diyorlar ya hâni Bilmezler mi Geçip gitmeni İstemediğimi Şöyle bir çalakalem Geçiyorsun Issız aklımın Lambaları kırık daracık sokaklarından Bir bayramlık telâşı uslanmaz haytalığımda Bir tantana Bir kampana hali Melâl devşiren divâne yâdımda Ardından eskittiğim Tabanı yırtık ayaklarımı gösteriyorum sana Ayakizlerinin kestiği diz kapaklarımı Her tökezlediğimde Benden uzaklara düşen Yara yamalı yanlarımı Geç(d)iyorsun Geç(m)iyor |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar