Kalbim gozlerim öksüz kaldı gidince sen
Yuregimde derin boşluklar olustu
Anlatamicagim sözler var dilimde simdilerde
Hasretinle olecegim  kokun tenimde kaldi
Ozlemiyle olecegim damarlarima isleyen sesin
Guzel mutlu gunler var seni unutturmayan
Sevgiyle askla mutlulukla dolup tasacak Duygularım var ezip geçemediğim
Iste beni Bu yüzden hep yaralabilirsin
Kanayan yaram gün geçtikçe kabuk bagliyor
Cok yavas olsada artik hafifliyor sancılarım
Ama tek bir gercek hep bir eksik var ruhumda
Bu dunyada kimseler tutamaz artik yerini
Nereye gitsem ne yapsam hic bir yer inan sevdigim seni  unutturmaya gucu yetmiyor
Tam tersi daha çok hatırlıyorum özlüyorum yikiliyorum kahroluyorum ama sadece susuyor
Gülümsüyorum sessizce
Gozlerimi Öptüğün zamanı hatırlıyorum
Birden sizi kapliyor Kanıyor dudaklarım
En acisi Verdiğin sözler çınlıyor kulaklarımda
Birden sessizlik kapliyor sus pus oluyor her yer cunku Aniden bir ayrılık senfonisi
Bedenimi Ruhumu hiç hafifletmeyen ve 
Gittikçe ruhumu acıtan bir senfoni çalıyor cok ama cok uzaklarda
Adını söylüyorum sessizce bazı harflerin çıkmayacak sekilde beni olduren o kahrolasi 7 harften olusan kocaman hayatima sebeb olan
Artik cok Korkuyorum bakmaktan gözlerine
Yeniliyorum yanlızlığa ve boynumu büküyorum artik hayata sevdelara kahrolasi ayriliklaraaaaaaaaaa Masumca:((((((