BİR KENT HİKAYESİ
Zamanın gölgesinde kayboldum
Bu gülen surat benim değil ki! Yarım kalmış bir şiire saklandım Hiç olmayacak hayallere tutundum. Annemin dökülen saçlarını topladım Pişmanlıklarımın yanına koydum Az gelişmiş bir düşünce de kendimi buldum Benimle konuşurken kelimeler arasında boşluk bırakma Ardı ardına sırala içinden geçenleri Geçmeyen cümleleri yakıp ısınırız Kendimi topladım yokluğunda Elde var hüzün! Sıcak ekmek kokusu geldi burnuma İyi niyetli bir şeyler düşünmüş olmalısın Kentin bütün sokaklarında seninle konuştum Ezan okunuyordu şakaklarımda Kuru ayaz yokladı ellerimi Orta yaşlı bir sokak köpeği yaklaştı yanıma Gözlerinde masumiyetin tohumları vardı |