ESENTEPE YOLLARINDAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yer çekimi bir an sırtını dönüyor ve siz bir uçurtma hafifliğinde yükseklerdesiniz HAYIRRR ne alkol ne ilaç sadece ESENTEPE’nin üzerinde olmak yetiyor
Esentepe yollarinda bir çığlık duyuldu, “Karagözlüm, efkârlanma, gül gayrı” diyordu. Müzik yoktu, nota yoktu; Ses de pek güzel değildi, ama hoştu. Onbeş atlı bir Küheylânın sahibi, İsteyince seyre hazır bir fayton, İsteyince savaş arabası oluyordu. Bu ses kararlı, kendine güveniyordu. Bu “O’ydu” ne dediğini biliyordu. Ne insandan, ne yılandan korkuyordu. O artık esentepenin üstünde duruyordu. Çığlık çığlığa haykırıyordu, “Karagözlüm efkârlanma, GÜL gayrı” Ses, dört bir yandan duyuldu. Akşam oluyordu sesin sahibi yorulmuyordu. Amacına ulaştı….. “Karagözlü” mest olmuş sırıtıyordu, Efkârı bırakmış, katıla katıla gülüyordu. Asiye |
Harika şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla....