Yaşayan Ölü
Giydi siyah takımını,
Taradı uzayan saçlarını, Ve çıktı evden adam. Koştu adam, Yürüyerek koştu. Ayaklarıyla olmasa da kalbiyle koştu. Oturdu bir parkın bankına, Elindeki gül demetini kucağına koyarak, Bekledi yârini. Bekledi ve bekledi. Gelmeyeceğini bile bile bekledi. Gözlerini yollardan ayırmadan bekledi. Böyle böyle, Adam her gün bekledi. Yârinin öldüğünü bile bile bekledi. Yâri öldükten sonra, Öldü adam. Her gün defalarca öldü. Nefes alıyordu ama yaşamıyordu, Kalbi atıyordu, Ancak atacak bir kalbi yoktu. Böyle böyle, Adam her gün yaşadı. Her gün defalarca ölerek yaşadı. |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar