dagların sessizliği
bir sessizlik çökmüş dagların doruğuna,
denizlerde hırçınlık, dövüyor kıyıları. el ele tutan eller, ellerden utanıyor, aglayan gözlerinde hep mahcubiyetler var. türlü türlü çiçekler açan gülistanlarda, harap olmuş her yanı, dökülmüş o gülleri. giden yollarda feryat, kalmadı ayakta güc, sabrın sonu selamet, bekle gönül alevle. |