VEDA 2
Bir veda siniyor yeryüzüne alelacele
Senden bana kadar bir sukut Esiyor bir rüzgâr gibi mütemadiyen Güneş çekiliyor köşesine Bir aydınlık ufuklarda, gözden kayboluyor zamanla Bulutlar saydamlaşıyor göklerin gölgesinde Bir yalnızlık uzanıyor boylu boyunca semaya Mütehassis ağaçlar döküyor gözyaşlarını Vakit sensizliğin acısında yitiriyor kendini Uzaklar sen oluyor birer birer gözümde, Kıpırdayamıyorum Cümlelerin sonu görünmüyor karanlığında, günün Bağırışlar yankılanırken boyanıyor sessizlikle Ve her şey bir ayağı çukurda bir veda üzerinde Yarım kalıyor Murat DOĞAN 23.07.2016 |
Kalemin susmasın
___________________________Selamlar