SUSTAYIZ SEBEPSİZ
Boş vererek oyunun kurallarına,
Aklın iniş yokuşlarından alıyorum bir mola.
Senden bir anı aklımda...
Düşündüm ki, seni tanıdıkça kendimi;
Kendimi tanıdıkça, seni daha iyi başladım anlamaya..
Şu an, sustayız sebepsiz..
Ne biçim şeyse suskunluğumuz neyimiz.
Düşüncelerim serpiliyor dağ ve deniz arasına,
Şiir döküyorum ortama..
Sen varsın içinde hepsinin bir parça.
Ben yerimden kımıldamadan,
Resmi geçit yapıyor önümde yazdığım ne varsa yazılan,
Anlaşılıp anlaşılamayan hiçbir şeyi umursamadan,
Yüreğimin derinlerinde eskiyen;
Sinek, inek, zürafa,
Rüya, hülya, hal, hatır, hatıra...
Dışardan içeriye bakıyorum bir an...
Şimdi diyorum, iyi gelirdi kafa dağıtmaya,
Bir gül reçeli olsa...
Mutsuzluğu alıyorum, çıkarıyorum kabuğundan,
Kırıyorum, karıyorum, bir parça gül reçeliyle iyice karıştırıyorum.
Akşama biraz erken,
Öğleye geç kalmış olmanın tedirginliğiyle,
Kahvaltıdan başka şey yokmuş gibi menüde,
Gül reçeli kurtarıyorum sırf sen seviyorsun diye..
Pek konuşmuyoruz, olsun..
Bu gün diyete boş veriyorum.
Şeker mi çıkar, tansiyon mu, bilmiyorum.
Bu gün günlerden GÜL REÇELİ diyorum.
Bol bol hem yiyor, hem dağıtıyorum...
Asiye