Ey Yâr
Peşpeşe geçince yıllar aheste
Gözüm bir dost arar kulağım seste Gel otur yanıma en son nefeste Yüzüne doyunca bakayım ey yâr. Kalmadı dizimde eski kuvvetim Dünyalık kazancım malım servetim Ben senin uğruna neler vadettim Yerden yere vurdun sen beni ey yâr. Al ver ile kârı ederim sandım Gençliğe güvenip hepten aldandım Yıllarca vefasıs yandım ha yandım Kokundan bir katre vermedin ey yâr. Geçti gençlik çağı hazan mevsimi Bulunur elbette tutan yasımı Topladım giderim tarak tasımı Olmadı haberin sormadın ey yâr. Hızla geçti yıllar hatıran vardı Bu fakir gönlümün sendin muradı Ah edip inledim duyan olmadı Bir piri faniye döndürdün ey yâr. Duy artık feryadım ne olur sanki Bu Dünya kocaman öyle bir han ki Bir giriş bir çıkış kapısı varki Her yolcu geçecek bilesin ey yâr. Hüseyin Çiftçi Nisan 2008 |
gönül kazanında biraz daha demlense mükemmel olurdu diye düşünüyorum.
selamlar saygılar.