tütSü
kara ve kabarık bir ben gibi
yüzünde çakılı duruyor asi bakışları, tam karşımda tam da karşımda duran fotoğrafın. düşünüyorum, düşünüyorum da ne oluyor bana? neyi hatırlatıyor, unutmamam gereken? sahneler, sahneler değişiyor bir anda; ordu oluyor bir kadın, tek başına. tele dokunan her bir vuruşunda sözü omurgasından tutup var gücüyle yere çarpıyor. çarpıyor , onu acısı. okunuyor sanrısı.. duyuyorum, duyuyorum okyanuslar kırılıyor sonra içimde, esir takasında yarışıyor ruhla bedenim; kuvvetim çeliniyor yahut cenin bir duygunun sapağında çevriliyor, dümenimin rotası. ve bitiyor film. bana doğru seğirtip gelen tüm korkular, yeminler ve ilticalar yerle bir. sağlam bir dayanağın muhabbeti kaplıyor içimi. kusursuz bir uçuşun serinliği ve naif alçalışlar eşliğinde yeniden yere basıyor, aklım. ne toz toprak ne de ufak bir yorgunluk var üzerimde; ‘katlet beni.. bir şarkı yazıyorum’ |
harıka,
sevgimle