2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
744
Okunma
yağmur damlalı bir camdan sıyrılıp kurtuluyor,
taze günışığı.
gözlerimi güneşe kapatıp
hissedemiyorum varlığını demek, olmuyor.
olmuyor an’ı yaşamak
olmuyor ötesini berisini düşünmeden..
alışmışız bir kere.
o halde
yine
yeni
yeniden;
bir kaygıyı muştulamak gerek yüreğime
geceyi emmiş hecelerden.
tutuyorum, görüyorum, duyuyorum, söylüyorum’un çokça dışında
bir kristale kabza olmanın heyecanında
ben varım demeden
bende var’ın uzağında
bizde olmalı’nın telaşında
ben,
kimliğimi
arıyorum..
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
