Giderken...Bitsin diye karanlık nûru avcuna koyup Göğe resmini çizdim, nârını alıp gitti Sukûtun erdemini indinde hiçe sayıp Ânın hezeyanıyla ne varsa silip gitti Serâpâ o haklıydı gidecekti elbette Tabî olurdu mutlak iltifat marifete Gurur galebe çaldı onca yıllık ülfete Hâtırâları bile zihnimden çalıp gitti Oysa hiç zor değildi olanları anlamak Gönül istiyor diye tersine akmaz ırmak İrfânın eşiğinde sona kalmışken ramak Okyanus ortasında salımı delip gitti Cahildim bilemedim hızra âtıf halleri Hüsn-ü niyettenmiş hep sitemleri zûlleri Yaşatmak için meğer koparırmış gülleri İzâhsız lütufları kendinden bilip gitti Sabrın sonu salâha varır sanırdım ancak Mahşerde bile adım vefâsız anılacak Bulunmaz eski güven arasam köşe bucak Zaten kırdığı kalbi ikiye bölüp gitti .... |
Kaleminiz iyilikler içın yazsın...
................................. Saygı ve selamlar..