CAN SİMİTİ
Tozpembe hayâller içinde
Suların kıyısına oturmuş kayalardan Marmarayı seyrediyordu adam Nasıl olduysa birdenbire Yitirip dengesini yuvarlanıverdi Düştü suya olduğu yerden?! Yüzmeyi bilmiyordu Bir batıp bir çıkıyordu Çırpınıyordu; Yoktu el uzatan, görünmez oldu Denizde kayboldu adam... İşte o yer; vah vah, zavallı ’Boğazın kıyısındaki hasta adam’ Boğulmuş seyrederken suları Dolmabahçe kıyılarından... ’Düşenin dostu olmaz’ Sağlam iken bileceksin Canın gibi vatanın kıymetini Göz yummayacaksın Bir bakışta okuyacaksın G/özünden hainin niyetini?! Adam, an(a)karada dz/üzmeyi biliyor Marmara’da yüzmeyi mi bilmiyor?! Anlamadım gitti Nedir bu seyirci kalabalığı Yok mu bir can simiti, el uzatan Yan yattı, çamura battı Sele kapılmış toprak gibi Okyanus aşırı akıp gitti vatan... Herkes sulara bakıyordu Ağıtlar yakıyordu gidenin ardından?! Şaban AKTAŞ 23.07.2016 |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar