seramik kapuskada yas
alnı üç damla terli,
bütünüyle sıcak minik defter yaprağımın.. koca bir aydınlık ve tümden halısızlığıyla bir hastane karyolasına bırakmış, endamını. öylesine yorgun ve hala telaşlı. usulca eğilip soğuruyorum bana bakışını. safran yüzüne yapışmış sanki canı. ağzında uçası bir buklelik kelam.. tutsaklıklar giyiniyor yine de ’azat’ demiyor, ferman. eğilip son bir kez duyumsuyorum. safran yüzünde azat oldu, can. |
harika sevgim ile