Kalmadı şu dünyanın, ne tadı nede tuzu
Hiç arkama bakmadan, gitmeliyim buradan.
İhanet can yakmakta, çakala dönmüş kuzu
Hatır, gönül yıkmadan, gitmeliyim buradan.



Sinede sevgi vardı, kıyamazlardı cana
Gözlerdeki bakışlar, haz verirdi insana
Şimdilerde şarkılar, dem vurmaz aşktan yana
Serde şimşek çakmadan, gitmeliyim buradan.



Ne vardı yaşasaydı, tüm canlar hep el ele
Gönüller şâd olsaydı, gözler bakarken güle
Sevginin nağmeleri, artık gelmiyor dile
Yürekleri yakmadan, gitmeliyim buradan.



Umutlar tükenmezdi, zemherideki karda
Seven sevdiceğine, hasretle ahuzarda
Şimdi artık çiçekler, boy vermiyor baharda
Ömür gazel dökmeden, gitmeliyim buradan.



Ermeden kurudular, meyveler dallarında
Kederler okunuyor, güllerin allarında
Ne gelen var ne giden, vuslatın yollarında
Gözümden yaş akmadan, gitmeliyim buradan.



Ahmet MORAN



Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna ve sayfamı onurlandıran tüm şiir dostlarına sonsuz teşekkürlerimle...