Rahat bırakın da artık,hüzünlü huzura ereyim
İçimdeki feryadı bir nefeste çıkarabilsem
İsyanımı gözyaşlarıma akıtabilsem Kahretsin!Damlaya hasret kalan Kara peçelerin ardında saklanan iki siyah göz Her gün biraz daha gömüyorum kendimi Kızgın kumlara yaksın ,acıtsın,kavursun Belki diner sancılarım huzur akşamalarında Her bir darbe her yaşanmışlık Hapsolmuş tam sol yanıma Beni benden koparan can’a hasret bırakan Feryatlarımı,isyanlarımı,yakarışlarımı Bastıran yıllar istediğinizi aldınız Sevgisiz,kimsesiz ve yalnızım şimdi Rahat bırakın da artık ,hüzünlü huzura ereyim miray |
ama iki siyah göz herşeyi gösterir kendine ve çevrendekilere..
içten bir anlatım.. hüzünlü huzura gitmeyi istemek herkesin harcı değil..
tebrikler..