gittiğin gün...bunca telaş senin için ey olurlarımı erteleyenim... kaç fırtınayı teyet geçti sedefli sabahlar.. kaç insan senden böyle vazgeçti sana rağmen ayrılığı seçti kaç insan ışıldayan sabahları senin için çevirdi ayazlara sıcağına rağmen soğunu seçti yalnızlık sarhoşluğuyla kaç gece devrildi ardından bu sabahta mı yastığa sarılmış bedenimle alay edecek penceremden sızan güneş yine başımda nevrotik ağrılar, depremli sabahlar menekşelerimi kuruttu,kokundan uzak rüzgarlar dokunduğun her yerde yangın,tenim tarumar anladım...gittiğin gün ben yokluğunda kadınlığıma kandım kırıntılarınla yetinmeye çalışırken yaşadım minnettarım |
alıntı yaptığım dize mest etti beni...
menekşelerimi kuruttu,kokundan uzak rüzgarlar
kutlarım şiir dostu...saygımla...