KÜL YIĞINI...
Eskidi mi yüreğim paslandı mı hevesim?
Hicran şarkılarını dinleyemez olmuşum. Yoruluyor bedenim kesiliyor nefesim San ki ben çok zamansız çok zamansız solmuşum... Az gelirdi bir kadeh desti desti içerdim Sen hüzündün aşikâr ben de seni seçerdim. Resmine baksam bile şu canımdan geçerdim Nasıl oldu bilmedim çürüklerle dolmuşum... Seneler zaptediyor içimdeki deliyi Hayret daha görmeden kırkbeşimi elliyi. Arayıp bulsam bile ülemayı veliyi Faydasız ve çaresiz dönülmeyen yolmuşum... Zaten çözemiyordum kaderimin ağını Hep çileyle bitirdim ömrün güzel çağını. Şimdi köşe kenarda hislerim kül yığını İçi bomboş mektuba vurulan bir pulmuşum... Belki de gözyaşlarım söndürmüştür ateşi Öğretmiştir gönlüme damla damla bitişi. Vazgeçmenin bir adı aşkın mağlub edişi Olsun yüreğim olsun Farzet ki geç bulmuşum... ÜNSÜZ... |
Mukemmel bir şiir
Saygılarımla