İSTERİM MEVLAYI
İSTERİM MEVLAYI....
Bütün güzellikler, iyilikler hayal oldu, Vurgun yedim canlardan, çok vurgunlar yedim, Ama; Son vurgun başka oldu, Ummadığımdan vurgun yedim, Açılan vurgun yarasının, acısı bir an dinmez,yaram iyi olmaz, acım çok. Kırmak istemem kimseyi, Ya tükürmeli, yada bakmamalı yüze, Beni kırmışlar kimin umurunda. Ben zaten kırılmaya anteramanlıyım, Su gibi, Akıp gidiyor günler, Şu yalan dünyada, Keyif alıyor, sadece benciller, nankörler,zalimler, İçimdeki olan sevğiyi öldürdüler, Defnettiler sevği tabutumu can bildiklerim. Bitti; Bir yudum ömür,bitti, Aldığım her soluk, Göçmen bir kuş gibi kanat çırpıyor, Güzergahta dinlenecek sazlıklar arıyor. Ama o kuş cennetini göremiyor. Durmaz artık bu karanlık kafeste, uçmaya hazır, Emir bekliyor,gelecek o emre nazır! YARAB, Ne çabuk geçti, günler,aylar ve yıllar, Benim Şu garip halime Yansa,yansa ANAM yanar, Ama; Sarılıp ağlayacak, derdimi dökecek, ANAM’da yok. Kime neden yalan söyleyeyim, Şu gönül merdi, namerti tanıyalı, Gönlümde ne saray var ne dünya malı, Çek sandalcı, ufka doğru sandalı, İstiyorum yalnızca artık, MEVLA’ yı..... 12.7.2016 Erol Köktaş |