Yokluğun mu!
Bir gelincik tarlasında
Gün susar yalnızlığa kaybolur güneş sensizliğe ardından yalnızlık başlar ve gülümserim yalnızlığa saat 16:00’ tıya doğru.. yoksun yine bir temmuz akşamında solar gelincik çiçekleri sitem dolar dileme sustururum senli tüm cümleleri acıdıkça sol yanım gülümserim vedalarına Hüznün düşer yollarıma zamana yenik düşerken umutlarım... Ve geçer zaman geçmesine de Yoruldum! yokluğunu mısralara dökmekten... |