ÖLMEME İZİN VERMEYine çöktü yüreğime akşamın alaca yükü, Sana dökülüyor yüreğimdeki bütün hüzünler Kızılca kıyamet kopacak birazdan biliyorum. Ahlarım, eyvahlarım Feryatlara dönüşecek iç çekişlerimde Aksıyor adımlarım, topallıyorum yine Ağır aksak sana gelirken adımlarım Siliyorum mavi düşlerimi yüreğimin ufkundan En mavisinden ölüyorum, anlayacağın Neye sığar söyle nereye sığar.. sensiz ölümün sancısı, Bak nasıl da çaresizliğimi giymiş düşlerim Bir hazan mevsimi gibi yaprak döküyorum. Damla damla dökülüyorum gözlerinden Kar yağdı sanki avuçlarıma, Avcumdaki papatyalar dondu birden bire. Çığ gibi büyüyor içimde sensizlik... Ben istemesem de, gözyaşlarım ısrarla gelmek istiyor… Sanki sensiz geçen her güne bir isyan bayrağı açmış gibiyim. Her damla da senin adını yazmak ister gibiyim Ne pahasına olura olsun .Bırakma beni tek başıma, ağlamayayım…. Sen her damla göz yaşımda bitersin. Ben de her damlada biraz daha ölürüm.. Ölümle hasreti kardeş eyler yaşarım. Bir an bile gidersen benden ansızın . Bırak hep öyle kalayım. Biraz hasret biraz ölüm… Ben de senle nefes alıp yaşamayı öğrendim sanmıştım Senden ne zaman beni adım götürse hayat …. işte öylece kalırım, çaresizliğime yenik, sensizliğime kurban . Gel benim bahar nefeslim… Ben güzlere sarılı kaldım Bahara döndür kışlarımı Ne zaman nefessiz kalsam, Gözyaşı denizinde boğulurum…. Ölmeme izin verme ne olur Nefesinde aşk bulduğum, selamında aşk soluduğum sevgili ------------ NUR DAMAR 09.07.2016 // 18.35 |