VURGUNUM...
VURGUNUM…
Vurgunum, yanar ise mor alevli közlere, Gönüller incitmeyen huzur dolu sözlere, Pişirip de yakmayan kor ateşli gözlere, Beni benden alan yüzlerine vurgunum… Sarışın,esmerdir, ela,kahve gözlüdür, Edalı, işvelidir ,narin kıvrak özlüdür, Gezmiş Türkistan’ı muhkem sözlüdür, Gönül telimi çalan sözlerine vurgunum.. Yürürken bakarım, hayret durmuştur, Çekip hançerini sol yanıma vurmuştur, Ne bir kelam eylemiş nede sormuştur, Ansızın konaklanan düzlerine vurgunum.. Hem yürür hem bakar kaş-göz altından, Duruş yerde ama, nazarı gök katında, Hilalin on dördü görünür, alnın çatında, Bahtıma ferman yazan o ellere vurgunum… Karada,denizde ,gök ve yerdeyim, Gerçekmi,rüyamı bilmem nerdeyim, Yolunu kaybetmiş şaşkın Ördeğim, Aklımı zayi eden güzellere vurgunum… Eylersen keremin, kulun, kölenim, Uğrunda rızamla,biat edip ölenim, Git dersen giderim,gelse gelenim, Tahtıma Sultan o dillere vurgunum.. Şeyhim;Derki yüreğimin sesi, sıradan, Çekilsin tüm kem gözler, yoldan, aradan, O denizlerden yürür, bende karadan, Dizimin dermanı söz-sohbete vurgunum… Nurettin GÜLBEY Saat : 11.52 08.07.2016 Yalova |