Yusuf Kuyusu’na attılar beni
Bilmem kaç paraya sattılar beni
Ben böyle bilmezdim, yaktılar beni
Kenan Elleri’nde yanar gezerim

Yusuf Kuyusu’na düşenler bilir.
Düşenin önüne "ya sabır" gelir.
Orda yardıma Mehmet Baba gelir.
Kenan Elleri’nde "yâr" der gezerim.

Yusuf kuyusu’nda istedim dilek.
Her zaman ağladım bir de biz gülek.
Çevremi sardılar bin türlü melek
Kenan Elleri’nde ağlar gezerim.

Yusuf Kuyusunun en dibi çarşı.
Çarşının yarısı camiye karşı.
Çarşıda satarlar arz ile arşı.
Kenan Elllerinde satar gezerim.

Yusuf Kuyusu’nda aynalı direk.
Ey aziz cemaat gelin bi görek.
Anda hep beraber murada erek.
Kenan Elleri’nde nasir gezerim.

Yusuf Kuyusu’nun ortası cennet.
Cennet ki bu cennet bir yüce cennet.
Cennetin içinde bin türlü nimet.
Kenan elleri’nde yazar gezerim.

Yusuf Kuyusu’nun başı kalaba.
Kul Ahmed’im bugün erdi kemâle.
İşte bakın her dem hayran cemâle
Kenan Ellerinde bakar gezerim.

Cemâl’e ermeden yazar mı kalem?
Sen sanırsın uydurdu üç-beş kelâm
Herkes senin gibi değil vesselâm
Kenan ellerinde yâr seydederim.