1-
Yalnızlığı deşeliyorum .Her bir anından çoğaltsak ta parçalarını
Sokağı dönünce kapının eşiğinde geriye yine elde yalnızlık var oluyor
Onun sevgisi tek kendi için, benimse sevdaya kurşunlanıyor.
2-
Yalnızlığı nasıl tanımlar kutsal kitaplar?sevda ile bir mi doğarlar?
Onca kitap yazılır da adına ,neye benzer eşkali
3-
<Bedeni ki bir kıyıya bırakır ,gitme vaktinde>>Gitmeler hep yalnızlık mış.>>

Yırtık ve yamalı sevgiler hep gidermiş.
Öyle söylüyor şarkılarda.Yasaklı bir türkü gibi kendini söyletirmiş.
4-
Çemberleri ne denli büyükse insanın yalnızlığı o kadar büyürmüş
Kar toplarmış hüzün duraklarından.Bir kaç anlık bir dip miş.bir gülümseme de sönümlenen
Sözlüklerde açıklanmayan sessizlikler birikimiymiş.Ağız dil vermeyen fotoğraflarmış
Bir top Akdeniz makisiymiş göğsümüze kuşalı,
5-
Biraz da ben; hem var hem yoklarla.Yoksulluğun saptırılmış öfkesi,sis dağlarındaki boran
Yasaklanan anarşist kitaplarmış .Gecelermiş ,kökmüş kuruyunca yeşermeyen.
Emeğimizdeki ter kadar mış.Arttıkça eksilen .Akan suya yazılan sözlermiş gönül hanede
Para ile insan arası ,cesaretin susturulduğu yer kadarmış...

***YÜREKTE BUKAĞIYMIŞ YALNIZLIKLAR***




6/Nisan/2008 Dilruba Nuray ERENLER