GÖLGE
Attığı adımlar bir çizgi daha eksiltti asfalttan
Yürüdükçe küçüldü şehir Bir adım daha yaklaştı dünyayı kollarının arasına almaya Etraf bulanık,puslu birazda Belki de yorgun Kaldırımlarda insan yükü Sokaklar dağınık Hırpalanmış bir kadın gibi sessiz Bakışları ürkek ; - böyle ağlamaklı duruşu ondan Ve bir ses göklerin ininden : bir ses doluştu betonların arasına Bir kadın çığlığı gibi tiz Yürüyor kadın bir gölgenin peşinden Ona yoldaş yüklü bir bulut Şehir küçülüyor,gölge büyüyor gitgide Bir şehir bıraktı adam ardında, portrelerde bir düşü eksilterek.. |