Ayşe
Yalnızlığı yazmak
Ginesin kitabına girmek için değil Hangi kalem konuşarak dillenir Dokuz doğuran bakışlardan O ki üç aylıkken daha Farkında olabilir mi Gitmişse toprağa İki sevdiğinden En önemli biri Yas varsa Yaş varsa Kundağında Ve hatta ağladı o vakit Neden ağladığını bile bilemeden Zaman öğretiyor gerçekleri Büyüdükçe sonradan Sorguladıkça anı Kabulleniyor Ardından Bir tuhaf işte Bakıyorsun yokluğuna Hiç kimsenin dolduramadığı O boşluktan sarılacaksın hayata Gülümseyeceksin ya bazen İçinden gelmiyorsa bile Bayram öncesi Yaklaşırken Arife... |