Kalbiyin kadehinde, kaç mevsim bahar açtı
Gözlerin’in arkından, kimler geldi de geçti
Kaç ceylan pınar’ından, kana kana su içti
~ Gözlerin’in arkından, kaç mehir geldi vgeçti
~O buğulu bakışın, gönlüme kahır saçtı


Gök kubbesi gözlerin, papatya güller açtı
Aşk susuzu yreğin, her ten’e kucak açtı
Hira yürek bağında, yeşermek büyük suçtu
~Gözlerinin çarkından, kaç meyil geldi geçti
~O buğulu bakışın, gözümden ırak kaçtı


Seher vakti semaya, her gün elimi açtım
Hira sevda hanından, bak diyar diyar kaçtım
Sahranın çöllerinde, viran bağ da gül açtım
~Gözlerin’in talkından, kaç ehil geldi geçti
~O buğulu bakışın, tenimde zakkum açtı


Aşk mektupları yazıp, serime sevda saldın
Yonca çiçeği alıp, gönül deryama daldın
Yaban ellere bakıp, kalbim de yara kaldın
~Gözlerin’in balkından, kaç sefil geldi geçti
~ O buğulu bakışın, kalbimi yardı içti


Ömrümün baharında, gonca gülümü derdin
Aşkı-mı heder edip, çölde kumlara serdin
Viran koydun bağımı, çeşmimi sele verdin
~Gözlerin’in farkından, kaç safir geldi geçti
~O buğulu bakışın, ahuzarımı seçti


Zifiri bir gecede, ellerimi bıraktın
Yaban eller gülünü, gittin koluna taktın
Nazoyu alev alev, kızıl korlara attın
~Gözlerin’in şavkından, kaç hakir geldi geçti
~O buğulu bakışın, ömrüme kefen biçti

Nafize