ŞU İNSAN DEDİĞİNŞu insan dediğin derin bir kuyu Kişinin kişiye uymuyor huyu Ademden gelse de insanın soyu Sütü bozuklara adam diyemem. Meyve veren dala hep taş atarlar Yırtık yeri yama ile tutarlar Mal olanı pazarlarda satarlar Çit’i bozuklara adam diyemem. Yüze dost görünür gıyaba düşman O yüze gülendir dostluğa pişman Hayatsa oburdur hakkıma şişman Kat’ı bozuklara adam diyemem Kendini kandırır olur payanda Her günü zarardır eli ziyanda Aklı cana zeval fikri ne yanda Hat,ı bozuklara adam diyemem Yaşına aldandık kurusu yaktı Saygıyla eğildik zoraki yıktı Can dedik birine elini çekti Sat’ı bozuklara adam diyemem. Veysel ’im külliyen derler ki yalan Beşer kılığında soysuz şu yılan Fırsat bulsa canım edecek talan Bet’i bozuklara adam diyemem. VEYSEL KIZLARKAYASI |