İtiraf ediyorum; Coşkun esintiler, getirmiyor artık seni bana.
Bundan haberin olmasa da...
Evet itiraf ediyorum; senin yıldızların benimkinden daha parlaktı.
Her ne kadar, bulutların ardına saklansa da...
İtiraf ediyorum sana; zihnimdeki sen, yüzümü sevinçle aydınlatıyordu.
Artık, bilebileceğini sanmasam da...
İtiraf ediyorum; Sensiz peranın ışıkları yol göstermiyor artık bana.
Umurumda, olmasa da..

Hadi sende itiraf et..!! ;
Esmeyi bilmeyen rüzgar gibisin..
Kımıldamıyordu,
kanamıyordu duyguların.
Ritmi bozuk bir melodi gibi dağılıyordun.
Çünkü sen sevilmeyi bilmiyordun.

Sıkıldım artık,
Uzatma bu işi..
Çek kınından bıçkınlığını,
Çek..
Çek de bitir artık sessiz hayal kırıklığımı..
Bir başka dünyada anlatırsın kendine, kendi masalını.

Evet..! itiraf ediyorum..! ne olacak..!
O gözlerine,
Işığına,
Kısacası, sen olan her şeyine,
Keşke bir anıt dikebilseydim adına.
Keşke, mor menekşelerle donatabilseydim şehrini.
Keşke şiirler yazabilseydim ve bir kare fotoğraf yerine çizebilseydim resmini.

Ooofff yine İtiraf ediyorum;
Şimdilerde geçmişi özleyip, acı çekmektense,
Geçmişi, hiç olmamış gibi yaşamayı, yenilgilerime ekliyorum.
Artık ne önemi varsa.!