Bu kaçıncı mektup bilmiyorum.
Sana bu kaçıncı,
yüreğimin çığlığı yazdığım?
Belki buda sonuncusu değildir.
Hayat.
Hiç belli olmaz?
Pamuk ipliğine bağlı ne de olsa,
kim kalmış ki dünyaya baki?
Gözlerim ufukta,AKDENİZ’imin kıyısında yazıyorum,
bu satırları.
Dalgası yok sakin oda benim gibi.
Kabullendik artık ne de olsa,
gelmeyeceğini,
duymayacağını bizi.
Bunca zaman olduğu gibi.
’’Ya onun bir kalbi yoksa?’’
Diye bir düşünce geçti zihnimden.
Sonra,
dedim ki,
eğlencesi,oyuncağı olan sadece ben.!
Az kaldı vakit.
Yaşadığım her şey heybemde,
gideceğim birazdan.
Dua bile etmeni istemiyeceğim arkamdan.
Sevenlerin kabul olur duası.
Benim yüreğimde ihanetinin açtığı,
hicran yarası.
Gözümde yaşlarla uyandım bu sabah.
Kendi sesime.
Mevlâna’ya gittiğimde,
ettiğim duaları söylüyordum,
rüya aleminde.
Bütün özlemlerin vuslat olsun yinede diliyorum.
Sevgiyle.
SENİ ALLAH’A EMANET EDİYORUM...
Sana mutlu bir yaşam,
bana güle güle...
...
T.C Nigâr Güler.
20.06.2016