ÇÖLLERE ATTINKoydun beni sevda denilen derde Acımadın bir de çöllere attın Şimdi mutlu musun olduğun yerde Dertlerim üstüne yine dert kattın Bir kıvılcım idi belki bir zaman Senden hiç dilemem vallahi aman Mutlu olmak varken oldun pek yaman Şu gönlü pazarda bir pula sattın Senden başkasını sevemem derdin Ne oldu da birden ortamı gerdin Bir inat uğruna hep ödün verdin İyiden vazgeçtin kötüye çattın Hem seni hem beni perişan ettin Şimdi varıp burdan uzağa gittin Sönmeyen ateşin içine ittin Sen kendi kendine çamura battın Çok istiyordun ya nihayet oldu Tencere sonunda kapağı buldu Yüzündeki açan güllerin soldu Acıyı kederi çok erken tattın Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen - Giresun 16 Haziran 2016 |