Şehrin Kayıp SevdasıSanki, çoktan terkedilmiş bu şehir Gün ışığı güneş’in ayazından keskin Sokak başlarında, rüsva nöbetleri Kıyım kıyım kıyılıyor aşk’ın gölgesi Sadakatsizliği gizlemek ne mümkün Nede sevgiliyi sevgilice yaşamak Işte bundan sebeb yürekliyi aramak Sevgiliye sevgilice hasret duymak Senden haberli, değil bu durumlar Ne zaman ki, gözlerin ayrı düşer Biliyorum senide gölgeyecek bu puştlar Fırsatın; fırsatçılığını kollayan boşluklar Duygu’nun derinin de, avlanan zatlar Işte o zaman, vurur seni haberin olmadan Şuuru, erdem eden fitrat-ı duygular Kapılma rehavet, dolu hain kollara Ariflik senden muciptir sakın ha; aldanma! Ve unutma.... Bu şehrin adresi bile kaybolur sensiz Yolunu kaybedip’te kendinden şaşma |