UMARSIZCA*
Biz insanlığımızı kalıcı kaybetmeden
Doğruca yaşamayı bir becerebilseydik Hüzün duvarlarına bilerek dokunmadan Huzurlu yarınları kucaklamış olurduk... Mutluluğa sahipken değeri bilinmezken Kayıp giden zamanlar geri getirilmezken Umarsızca sevinçler bir anda kaybolurken İçimize kalıcı hüzünleri doldurduk... Kavuşmanın sevinci mezarlara gömülmüş Zamanın eridiği çok uzaktan görünmüş Ölümün ayrılığı derinliklere çökmüş Biz ağlayan yüzlerle acıyla soldurulduk... Mehmet ÖKSÜZ |
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…