Perdelerin Sulhu
bir kış gecesi dolanıyor odamda,
bilincimin kulunç girmiş eylemsizliği içinde, çiğdem sesiyle birlikte kahvemden azat olan buharların raksına donakalıyorum.. ve neden sonra, sobamın orta oyunu başlıyor, gürültüyle büzülüyor perdeler, raylarında. gölgelerin kucaklaştığı anları kırpıyor zihnim. el ense izlemedeyim. harikalar diyarından bin yıldız da, mırıldanıyor gizlice. şaşı bakışlarımla sonlara kavuşmanın heyecansızlığını resmedecek azdan ellerim. bu ne takatten elim bir vehim? dahası, rüzgara yayılmışlık içimdeki. bilseniz, istemezdiniz sonlara kavuşmanın heyecansızlığını yaşamayı gölgelere kıyasla. bu gece yönerge yok, mevcudiyetin tüm farklılıklarına inat alışılmışı vurmaya devam edeceğim fırçama. yapacak bir şey çok. ezberden gideceğim.. ezberlemeden.. yarınlara.. |
harikasınız,
sevgimle