25.36
insan bu, su misali akmıyor da efendi;
yanıyor. da, bari küllerinden bir mana doğa gele .. şöyle heybete dura ve durdura şu gayri insani cümle alemi. tarifi yok ya yine de, devinmeli derdi nur-u göz; koşa soluk ola da umula, bula, idraki ve kemali.. aranmamış duanın kıy/ameti serde gizli, ümit yelkene kaptırınca feleği, cümle alemin derdi köşede dura da sıra gele serden öte olan her hale.. merhale.. lakin sıra yok, bizde sıra gelmez efendi; nefes almayan gölgelerin kademine basılmaz, bizde. bizde sıra gelmez; onulur şifai merhemlerle. karıla dürüle büzüle derdi. ben anlamam efendi! anlamam ben. öyle satır arkası yudumlamak göz ucunu, bir el cam arası buzullar keyfe kedere gelmenin bilinciyle avunmadan .. ben anlayamam. sıra uzun efendi.. da, unutma; yorulursan, birkaç mana arala.. soruluklarına konmaz ola karga kafesi. umula ki, gün ağarmadan sana gele sıra.. |
der gibi kalem,
harika,
sevgimlesiniz