bir bırakış güzellemesi
seni kerkük’te gidilmeyen üryan çocuk bedenine,
apartman diplerindeki nakış dükkanlarına, içimde yığınlanan batık balyalarına bıraktım bu bırakış bir emanettir içlenen sokak ile gök arasında döl yataklarına saplanan kırık cam yarasıdır bilinmeli ki bir hayatın bir hayatı yontmasıdır aşk böyle demiştir susuz dudak hoyratlığından geçenler bu eli kulağında bir bırakış bu eli kulağında bir bırakış güzellemesidir yaygara kopar süregelen mavisinde haziranın bahtımızın çizgisidir kıyı koşarı gören liman boyalı elleri sürünür betona saplanan parmaklıklara kaç yıkık surat görmüştür taşlarının neminde bir limana kırılan ve saçılan noktadır anne ve ölüme uğurlanır doğum izinde oğul bu eli kulağında bir bırakış bu eli kulağında bir bırakış güzellemesidir |