YAMA
Kırk yama yorgan gibidir bazen yürek..
Her bir desen ayrı bir gayret, ayrı bir yara.. Örtülür tüm üşüyenlerin üstü, vermeden ara... Kırık mırık demeden ...arada sızlasada... Bazen sökülüverir birleştirdiginiz dikişler.. Kırk yamalıdır artık, o narin gülüşler Acı veremez haber vermeden gidişler... Ne gidenin arkasından bakılır gözü yaşlı Ne de gelen karşılanır işin aslı Yama tutmayan sıyrılmış bir saten Tül olur uçuşur kayarken ellerinden Gökkuşanının altındaki ufuktan geçer Göğü denizle birleştiren o ince çizgiden Selma Çanakçıoğlu |