Oğulcan'ım
’Oğulcanım’, ’
Sen; Benim ayak seslerinden tanıdığım yorgunluğum, Sen; Benim buğulu bakışlım, sonsuzluğum. Sen; Benim Bağ çeşme den, Aşalar’’a bakan Gözlerimin özgürlüğü. Sen; Benim Antep ten, Maraş’’a yiğitlik kokan Ülkemin bütünlüğü. Sen; Benim Sarıkamış’’a düşen zemheriden, ağıtlara dönen sesim. Sen; Benim hiç gitmediğimiz sabah kahvaltısında ki, Kız kulem. Sen; Benim karayağız Delikanlım, Sen; Benim ilk duam, ilk göz ağrım. Sen Can oğul diye seslendiğim oğulcanım. ’’’’Sultanım’’’’dediğinde yankılanan İlk ve son çağrım Can oğul, Oğlum, Oğulcanım, Hayat’’a umutlu bakışım. |