sahilde geziyordum derken bir vapur geldi
birden sevinçle durdum içimden bir tur geldi

güverte püfür püfür sonbaharda güneşte
lütfen etmeyin küfür serüven budur işte

güzelliğe doyulmaz olmaz, olmaz böyle haz
sözlerle anlatılmaz rakipsiz eşsiz boğaz

sonra bir iskelede yeni yolcular bindi
deniz boğaz nerede zevk sağanağı dindi

zira aralarında bir güzel beni çekti
emin oldum o anda gezi şenlenecekti

tesadüf belki kader işte geldi karşıma
kader bana ne eder iş açacak başıma

sigarasını yaktı dumanını savurdu
kirpik altı bir baktı tam onikiden vurdu

şimdi hayallerdeyim direkt kalbime indi
kimim neyim nerdeyim tüm kayıtlar silindi

başka ne varsa tabu sade ve yalnız o var
yıldırım aşk işte bu tüm diğerleri kovar

kafamda çınlayan ses içimden fışkıran his
der ki “tereddütü kes” işte bak yeni felis

o ankara kedisi bu boğaz’ın “lady” si
sanki bir su perisi fakat kim neyin nesi

cömert üstü bir etek dudak bal dişler petek
göz atmıyor ki bi’tek gülüyor sâfi istek

şair mi ne şairi tek söz gelmiyor akla
şükür kaldığım diri hem ne derim ne hakla

beynim şaşkına dönmüş hayallere gömülmüş
sanırsınız ölümmüş cennet huri görülmüş

sanki tûba meyvalar karşımda salkım saçak
gözlerde karnaval var bu ne kol bu ne bacak

kapadım gözlerimi birlikteyiz belledim
elini dizlerini saçlarını elledim

birden sarsıldı gemi iskeleye yanaşmış
allah kahretsin emi meleğim uzaklaşmış

bir baktım çoktan inmiş açıp da ellerini
kucaklıyor sevinmiş yakışıklı birini

olacak zaten buydu benimkide ne huydu
bir “sen söyle sen duy” du boşa akan bir suydu

vapur turu bitince düşündüm ince ince
inceden daha ince derinden de derince

hay bacağım kırılsın nerden aklıma geldi
ah şu gönlüm durulsun sanki çılgın bir yeldi

haydi be git işine onun senle işi ne
düşme güzel peşine kâbus olur düşüne

bak sağına soluna takılma kız duluna
tak sepeti koluna herkes kendi yoluna

(16 kasım ’06)