Hiç özlemedinmi sürmeden elimi,
yüzünü gözlerimle sevişimi?
En ince çizgisine kadar seni ezberleyişimi?
Küçük bir çocuk veya,
sorumsuz umursamaz çılgınlığına rağmen,
seni hep af edişimi?
Seni herkesten kıskanıp, günlerce küsüşümü?
Uzakta olmanı kaldıramayışımı?
Hasreti acıyla yaşayışımı?
Özlemle şiirler yazışımı?
Acı sözlerinle,
darmadağın oluşumu,
hiç özlemedin mi?
Hiç sormadan yüreğime girişine,
hayatımı değiştirişine,
aldırmadan,
yok oluşumu?
-----
Ben;
yanmanı sevdim senin.
Hep yanımda kalbimde olmanı.
Gözyaşlarım mürekkep edip şiirlerime,
satırlarıma akmanı.
Yüreğimde atmanı,
ve,
delice kıskanmanı,
sevdim.
Kısacası,
’Aşk’ımı sevdim.
Halâ kendime gelemediğim,
gülüşünü.
Ben,
seni sevdim,
sen oldum.
Gördüğüm o ilk an,
gözlerinde,
kayboldum.
-----
T.C.Nigâr Güler.
07.06.2016.